Kołakowski gdzieś napisał, że historia ludzkości pokazuje, że bardzo powoli, z wieloma zwrotami, ale udaje się człowiekowi uczynić jego życie lepszym (znośniejszym). Najpierw wyjście ze stanu natury, gdzie człowiek żył jak zwierzę, gdzie cierpienie i śmierć było na każdym kroku (głód, choroby, dzika przyroda), gdzie całe siły, spryt i inteligencja człowieka były skierowane tylko na przeżycie. Jak donoszą archeolodzy, ludzkość, być może nie raz, otarła się o wyginięcie, np. ok 70 000 lat temu, gdy po kataklizmach związanych z wybuchem wulkanu czy innych przyczyn, ostała się populacja ok 10 000 osób na całym świecie. Później stworzenie cywilizacji z garstką uprzywilejowanych - rządzących, (ale także narażonych na wiele niebezpieczeństw (np. choroby, urazy), i masami żyjącymi tylko po to aby im służyć. Gdzie rodziłeś się niewolnikiem, chłopem, później robotnikiem i całe życie musiałeś nim być a miałeś tyle tylko aby przeżyć i się rozmnożyć, bez żadnej nadziei na poprawę los...
Komentarze
Prześlij komentarz